ترانزیت داخلی چیست؟

ترانزیت داخلی چیست؟

• تیم تولید محتوا
• 0

حتماً تابه‌حال کلمه ترانزیت را شنیده‌اید بی‌آنکه بدانید ترانزیت دقیقاً به چه معناست؛ به منتقل‌کردن یک کالا از یک کشور به کشور دیگر، ترانزیت گفته می¬شود. برای مثال اگر یک کالا از کشور A به B منتقل شود ممکن است در میان راه از برخی کشورها ترانزیت شود. در مفهوم ترانزیت، مبدأ و مقصد کالا مهم نیست، بلکه عمل انتقال کالا موردتوجه است. اما در این مقاله سامانه هوشمند اعلام بار ایران ترابر قصد دارد بیشتر به مفهوم ترانزیت داخلی و چگونگی انجام آن بپردازد.

ترانزیت داخلی چیست؟

فرایند ترانزیت داخلی را می­توان، انتقال کالای ترخیص نشده از یکی از گمرکات مرزی به گمرکی دیگر در داخل کشور، تعریف کرد. این اتفاق زمانی رخ می­دهد که یک‌بار از یکی از نقاط مرزی کشور وارد شده، اما به دلایلی امکان ترخیص کالا وجود ندارد. در نتیجه کالای گمرک نشده از یکی از گمرکات مرزی به گمرکی دیگر در داخل کشور ترانزیت می­شود تا امور قطعی گمرکی و ترخیص کالا، در آنجا انجام گیرد.

تشخیص لزوم ترانزیت داخلی کالا ممکن است بر عهده گمرک و یا صاحب بار باشد. کلیه فرایند انتقال با نظارت بسیار دقیق و تشریفات گمرکی صورت می­گیرد. کالایی که قرار است ترانزیت شود، در گمرک مبدأ بازرسی می­شود. اگر کالای اظهار شده با کالای ارسالی مطابقت نداشته باشد، بار قاچاق شناخته می­شود. همچنین کالا باید تا یک تاریخ مشخص به گمرک مقصد برسد. در غیر این‌طور مجدداً کالای قاچاق محسوب می­شود. مگر اینکه به علت تصادف یا یک حادثه در انتقال بار خلل ایجاد شود. ترانزیت داخلی به اشکال گوناگونی صورت می­گیرد که در ادامه بر بررسی آنها می­پردازیم.

انواع ترانزیت داخلی

برخلاف تصور عموم، ترانزیت داخلی علاوه بر روش‌های زمینی، از طریق مسیرهای آبی و هوایی نیز انجام می­گیرد. حتی ممکن است انتقال کالا به‌صورت ترکیبی از این روش‌ها باشد.

ترانزیت زمینی

یکی از بهترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین روش‌های ترانزیت در ایران، ترانزیت زمینی به‌وسیله خطوط جاده‌ای می­باشد. این روش به‌وسیله ماشین‌های ترانزیت مانند تریلی، کمپرسی و انواع کامیون، انجام می­گیرد و بیشتر برای بارهای سنگین با تناژ بالا مورداستفاده قرار می­گیرد. ترانزیت ریلی نیز یکی دیگر از شیوه‌های ترانزیت زمینی است که برای بار با حجم بسیار بالا کاربرد دارد. البته ازآنجایی‌که در همه شهرها خطوط ریلی وجود ندارد، این روش در همه مواقع قابل‌استفاده نیست.

ترانزیت هوایی

حمل‌ونقل هوایی با وجود هزینه‌بربودن، سریع‌ترین شیوه ترانزیت می­باشد. این روش بیشتر برای کالاهایی که سرعت انتقال آنها اهمیت دارد یا فسادپذیر هستند، مورداستفاده قرار می‌گیرد. برای مثال محصولات کشاورزی و خوار و بار، یا محصولات پزشکی و دارویی، از طریق ترانزیت هوایی جابه‌جا می­شوند. البته اگر بار زیر یک تن داشته باشیم و سرعت انتقال برای گیرنده کالا مهم باشد، ترانزیت هوایی شیوه‌ای مناسب است. توجه کنید که یکی از روش‌های کسب درآمد برای کشورها، ترانزیت هوایی می­باشد.

ترانزیت دریایی

تقریباً می­توان گفت، ترانزیت دریایی با قدمت ترین شیوه ترانزیت می­باشد. در این روش محموله‌هایی با وزن چند هزار تن از طریق قایق، لنج یا کشتی ترانزیت می­شوند. ترانزیت دریایی بیشتر در حمل‌ونقل بین­المللی کاربرد دارد. کشورهایی که به آب‌های آزاد دسترسی دارند یا با یکدیگر مرزهای آبی دارند، می­توانند از این شیوه استفاده کنند. البته این روش برای ترانزیت داخلی هم مورداستفاده قرار می­گیرد. ترانزیت دریایی یکی از شیوه‌های مهم در جابه‌جایی نفت و فرآورده‌های نفتی است. این روش خطرات کمتری نسبت به سایر روش‌های ترانزیت داخلی در بر دارد. همچنین از لحاظ اقتصادی بسیار مقرون‌به‌صرفه می­باشد.

ترانزیت داخلی چگونه انجام می­گیرد؟

هنگامی که کالا به گمرک مبدأ می­رسد، مسئول حمل کالا که قرار از عملیات ترانزیت را انجام دهد، پس از ارائه مدارک و تنظیم اظهارنامه گمرکی، درخواست ترانزیت داخلی را به گمرک ارائه می­دهد. سپس همان‌طور که پیش­تر گفتیم کالا مورد بازرسی دقیق قرار می­گیرد تا از انطباق مدارک و اظهارنامه با بار اطمینان حاصل گردد.

در مرحله بعد، کارشناسان گمرک بسته به مواردی همچون نوع کالا، ارزش کالا، کاربرد آن، میزان حقوق ورودی کالا، روش ترانزیت کالا و تجاری یا تولیدی بودن آن، مبلغی را به‌عنوان تضمین تعیین می­کنند. مسئول ترانزیت و شرکت‌های باربری موظف‌اند جهت تضمین رساندن کالا به گمرک مقصد بدون هیچ‌گونه دخل و تصرف، این مبلغ ضمانت را به گمرک بپردازند.

البته معمولاً این مبالغ اعداد بسیار بزرگی هستند و تنوع بار نیز در فرایند ترانزیت بسیار بالاست. در نتیجه شرکت‌های باربری باید با شرکت‌های بیمه مورد تأیید گمرک قرارداد ببندند. در این صورت برای هر پروژه ترانزیت، ضمانت‌نامه‌های لازم را از بیمه دریافت می­کنند. به این ضمانت‌نامه‌ها بن ترانزیت گفته می­شود.

پس از انجام این مراحل، مجوز بارگیری و ارسال کالا به گمرک مقصد صادر می­شود. در هنگام خروج بار از گمرک، یکبار دیگر مورد بازرسی قرار ­می­گیرد.

پس از خروج از گمرک مبدأ، کالاها باید تا تاریخی که در پروانه ترانزیت ذکر شده به گمرک مقصد برسند. وگرنه همان‌طور که گفتیم به‌عنوان کالای قاچاق شناخته می­شوند. در این حالت جریمه دیرکرد به بار تعلق می­گیرد. بعلاوه به‌محض رسیدن به گمرک مقصد، کالاها به‌صورت کاملاً دقیق بررسی و موشکافی می­شوند تا عدم دخل و تصرف در بار تأیید شود.

اما در حالت معمول، پس از رسیدن بار به گمرک مقصد، مجدداً مورد بازرسی قرار می­گیرد. بعد از تأیید شرایط بار با مدارک موجود، قبض انبار گمرک مقصد صادر می­شود و صاحب بار می­تواند اقدام به ترخیص کالا نماید. همچنین در انتها با اعلام وصول گمرک مقصد، بن ترانزیت تسویه شده و از لیست دیون شرکت باربری در قبال گمرک و شرکت بیمه، خارج می­شود.

سخن پایانی

با پیشرفت چشمگیر اقتصاد و واردات و صادرات کالا در جهان، بخصوص کشور ایران، صنعت حمل‌ونقل پیشرفت‌های شگرفی داشته است. یکی از راه‌های حمل‌ونقل کالاها، ترانزیت می­باشد. سامانه هوشمند اعلام بار ایران ترابر در این مقاله، انواع روش‌های ترانزیت داخلی را بررسی نموده که البته همگی برای ترانزیت خارجی هم مورداستفاده قرار می­گیرند. همچنین مراحل و شیوه انجام ترانزیت داخلی را نیز مورد بررسی قرار داده است. امید است که این مطالب در آگاه‌سازی شما نسبت به ترانزیت داخلی، کمک‌کننده بوده باشد.